چکیده:
مدّعای نگارنده در این پژوهش آن است که برای رسیدن به یک واقعگرایی خاص هنری در محدوده فرهنگیِ ایران اسلامی، نخست باید دید عارفان و اندیشمندان در این محدوده فرهنگی چگونه کرامات را بهعنوان پدیدهای قطعی، واقعنمایی کردهاند؛ زیرا واقعیت بومی ایرانی – اسلامی نوعی واقعیت است که ازهرجهت با این پدیده ناشناخته یا کمتر شناختهشده پیوند خورده است. برای شناخت این واقعیت مجبوریم کرامات را بشناسیم؛ اما مشکل اینجاست که کرامات یا خوارق عادات اگر به طور صددرصد قابلشناخت و تعریف بودند، دیگر خارق عادتی به شمار نمیآمدند که نظر به ابعاد ناشناختهشان شگفتی عامه مردم را به دنبال میآورند. شاید به همین خاطر بوده است که تا کنون کسی به طور جد به سراغ این موضوع نرفته است که واقعگرایی ویژهای را از متن کرامات صوفیه استخراج نماید.
این کتاب در سه فصل تالیف و تدوین شده و در انتها جمعبندی نهایی و فهرست منابع نیز به آن اضافه گردیده است. فصل اول: کرامات اولیا فصل دوم: تحلیل واقعنمایی فصل سوم: واقعگرایی ادبی هنری
